Nuda veritas

Siedem nieskładnych przykazań na dobry początek.
Pierwsze, odrobinę ekshibicjonizmu za dobro uznawać. Te zdjęcia zamieszczam nie po to, żeby się chwalić, a żeby się podzielić... pasją. Dokładnie w takim sensie, jak gdybym dzieliła się miłością do książek i otworzyła przed wami podwoje swojej biblioteki.
Drugie, fantazję obłaskawiać. Wiem, że oglądanie takich zdjęć to trochę jak lizanie cukierka przez papierek. Niby jakaś przyjemność z tego jest, choć nad wyraz wątpliwa. No i smak celofanu na długo zostawia dziwny niepokój w ustach.
Trzecie, na perwersję oko przymykać. Jaśmin. Proszę nie fujać, nie plwać - lubimy się z jaśminem. Jesteśmy całkiem dobrymi kompanami, nie jedno wspólnie przeszliśmy.
Czwarte, podglądactwo z wdziękiem tolerować. Uwielbiam oglądać zbiory innych. No tak już mam, wtykam nos w cudzy "barek" i przeliczam, obwąchuję i "smakuje" kolejne flaszki (nawet jeżeli tylko w wyobraźni, bo zdjęcie nie oddaje wszystkich wymiarów, nie poddaje się wszystkim zmysłom).
Piąte, innych nie tylko w skrytości zachęcać. Tak naprawdę mam nadzieję zachęcić Sabbath do obiecanego obnażenia (presja, presja, ech, ta presja), a pozostałych koneserów trunków szlachetnych, którzy blogi posiadają, do pójścia w ślady Sabbath (bo przecież ja tak lubię podglądać zbiory innych i wiecznie mi mało, a taka ciekawska jestem...). Czyli - uwaga, będzie głęboko i filozoficznie - pokaż mi swoje perfumy, a powiem Ci... czym pachniesz ;)
Szóste, zmian zdania nie wypominać. Niby barek nieduży, ale mój minimalizm i tak szlag trafił.
Siódme, błędy wszelakie i głupstwa wybaczać. Wybaczcie mi, bredzę. Po nieprzyzwoicie długich wakacjach nie przywykłam jeszcze do rygoru etatu i dysk mi się ciupkę zawiesza, ba, nawet generuje jakieś błędy i domaga się aktualizacji. Należy mi się porządny reset.

Dobranoc :)

Miniatury M.Micallef to Aoud i Patchouli, Donna Karan to Wenge, a Durbano: Black Tourmaline i Jade.
Mam jeszcze kilka odlewek, ale one takie niefotogeniczne...